نیازمندی ها




   نیازمندی ها


   
موضوعات مطالب
نويسندگان سایت
آمار و امكانات
»تعداد بازديدها:

طراح قالب

Template By: LoxBlog.Com

درباره سایت

به وبلاگ من خوش آمدید شما میتوانید مطالب مورد نیازتان را در زمینه های مختلف در این وبلاگ پیدا کنید
لينك دوستان

طایفه کاشانی
wahab
علی ولی نژاد
هوشبران جوان 89
آموزش عاشق شدن
دانشجویان فوریت های پزشکی زابل89
وبلاگ سرگرمی
مسافر
تراختور اف سی
خلوتگاه من
همه چی
بلوچ
بزرگترین وبلاگ تفریحی
بهترینها
سایت جامعه ایران ناز
کیت اگزوز
زنون قوی
چراغ لیزری دوچرخه
همسریابی
درگاه پرداخت اینترنتی

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان نیازمندی ها و آدرس niazhayerooz.LoxBlog.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آرشيو مطالب
پيوند هاي روزانه
» ستارگان

ستارگان  
 
     
 
 
ستارگان کره های سوزانی از گاز می باشند که برخلاف سیارات خود منبع نوراند. انرژی ستارگان ناشی از واکنشهای هسته ای است. ماده اصلی تشکیل دهنده بیشتر ستارگان هیدروژن است. هیدروژن موجود در ستارگان به هلیوم تبدیل می شود و در حین این واکنش گرما و نور بسیار زیادی تابش می یابد.هر ستاره دارای دوره عمر می باشد که بسته به نوع ستاره متفاوت است. ستارگان حجیم با نور بیشتر و حرارت زیاد عمر کوتاهتری نسبت به ستارگان کم نور و کوچک دارند. پایان عمر هر ستاره بستگی به میزان ذخیره هیدروژن در آن دارد. زمانی که هیدروژن درون ستاره ای پایان یابد هلیوم تبدیل به سوخت اصلی می شود و می سوزد. سوختن هلیوم سبب ایجاد گرمای بسیار زیادی می شود که تا آن زمان در ستاره پیش نیامده بوده است. این گرمای زیاد سبب انبساط ستاره می شود و حجم آن را چند برابر می کند. مثلا اگر زمانی خورشید شروع به سوزاندن هلیوم کند آنقدر انبساط می یابد که زمین در حجم زیاد آن محو می شود! این انبساط تا سر حد مریخ ادامه یافته و سپس متوقف می شود. مرحله ی بعدی بستگی به نوع ستاره دارد. ستارگان عظیم پس از این مرحله آنقدر انبساط یافته اند که دیگر نمی تواند جاذبه ای روی سطوح بیرونی خود داشته باشند. پس از آن این ستارگان منفجر شده و تبدیل به نواختر می گردند. هرچه ستاره بزرگتر میزان نواختر بزرگتر. غولها تبدیل به ابرنواختر می گردند. پس از آن این ستاره ها بسته به نوع نواختر ادامه عمر می دهند. نواختران معمولی تبدیل به کوتوله شده و عمری طولانی را آغاز می کنند. اما ابر نواختران در خود فرو می ریزند و ستارگان بسیار کوچک و حجیمی به نام ستارگان نوترونی بوجود می آورند. این ستارگان عمر طولانی دیگری در پیش خواهند داشت. پس از آن کوتوله ها یا کوتوله های سفید تبدیل به کوتوله سیاه شده و تا آخر جهان زندگی خواهند کرد. واژه ستاره در زبان پهلوی به ریخت stârag و اَختَر آمده بود.
به گروهی از ستارگان که با نیروی گرانش به هم پیوستگی داشته باشند خوشه ستاره ای می گویند.
عمر ستارگان:
ستاره ها همیشه باقی نمی مانند.آنها پس از بیلیونها سال منفجر شده و گازهای تشکیل دهنده آنها در فضا پخش می شوند.با گذشت زمان گازها بیشتر دور هم جمع وفشرده تر و داغتر شده و پس از صدها سال این گازها به قدری داغ می شوند که واکنشهای هسته ای در آن آغاز می شود .در این موقع است که ستاره جدید متولد می شود. اگر مقدار ماده ستاره جدید کم باشد کم نور و ضعیف می شود ولی اگر مقدار ماده ی تشکیل دهنده آن زیاد باشد داغ و درخشان می شود. پس از بیلیونها سال یک ستاره داغ سردشده (به کوتوله های سیاه تبدیل می شود)و ممکن است منفجر شود و گازهای آن در فضا پراکنده شده و جزئی از ستاره جدید شود.



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







نويسنده : مسعود کاشانی | تاريخ : شنبه 7 خرداد 1390برچسب:ستارگان,ستاره ها,ستاره,درمورد ستارگان,در مورد ستاره ها,درباره ستارگان, | نوع مطلب : <-CategoryName-> |
» عناوين آخرين مطالب